Arthrozia stawu kolanowego (gonartroza) jest postępującą przewlekłą chorobą stawów kolanowych z uszkodzeniem, przerzedzeniem i zniszczeniem chrząstki (powierzchni stawowych kości udowej i piszczeli), a także uszkodzenie kości podchondalnej. Udowodniono w badaniach (artroskopia i MRI), że oprócz uszkodzenia chrząstki stawowej, łąkotki i maziowej są zaangażowane w ten proces. Gonartroza jest jedną z najczęstszych patologii ortopedycznych. Istnieją jego synonimy - osteoartroza (OA), odkształcająca artroza. Choroba jest ważnym problemem społeczno-ekonomicznym, ponieważ jest powszechna i znacznie pogarsza jakość życia pacjentów z powodu ciągłego bólu, a ponadto powoduje wysoką niepełnosprawność.
Do połowy lat ubiegłego wieku nie było zjednoczonej definicji choroby. Tylko do 1995 r. Choroba scharakteryzowano w wyniku działania czynników mechanicznych i biologicznych prowadzących do nierównowagi między procesami degradacji i syntezy matrycy pozakomórkowej chrząstki stawowej. W rezultacie występuje jego ponowne i degeneracja, pęknięcia, osteoskleroza i zagęszczenie warstwy korowej kości podchrzęstnej powstają, osteofity rosną i powstają torbiele podchrzęstne.
Wiele czynników prowadzi do gonartrozy, wśród których:
- Przewlekła uraz (naruszenie reżimu wysiłku fizycznego, nadmiar masy);
- Choroby hormonalne, zapalne, metaboliczne i niedokrwienne;
- Obecność wrodzonych lub nabytych naruszeń wskaźników, form lub organizacji strukturalnej wspólnych celów.
Objawy artrozy stawów kolanowych
Arthrozia stawu kolanowego charakteryzuje się:
- Stopniowy początek;
- Niezatwalizujący ból w stawie podczas poruszania się, szczególnie podczas zejścia i wspinania się po schodach;
- „Tingle -up", sztywność i „ból początkowy", który występuje podczas pierwszych kroków i malejąc lub znikając, jeśli pacjent „rozbiega się", po znacznej aktywności fizycznej odnawia się.
- Wygląd kolana pozostaje taki sam. Czasami odnotowuje się niewielki obrzęk lub w stawie występuje akumulacja płynu (następuje rozwój zapalenia maziowej). Jednocześnie kolano zwiększa objętość, puchnie, staje się wygładzone, czujesz ograniczenie ruchów i nasilenie.
Wraz z postępem choroby ból nabywa bardziej intensywny charakter, pojawiając się już z niewielkimi ładunkami i długotrwałym chodzeniem. Zlokalizowane na przedniej powierzchni stawu. Długi odpoczynek zwykle przyczynia się do zniknięcia bólu. Objętość ruchów stawowych może zmniejszyć się, pojawia się chrupnięcie, a przy maksymalnym zgięciu nogi występuje ostry ból. Wspólna konfiguracja zmienia się, to tak, jakby się rozwijać. Synowci są częściej zaniepokojeni, przechodzą dłużej i z dużą ilością cieczy.
Ostatni etap gonartrozy charakteryzuje się faktem, że ból nabywa prawie stały w naturze, powodując niepokój nie tylko podczas chodzenia, ale także w spoczynku, a nawet w nocy, kiedy pacjenci muszą szukać wygodnej sytuacji spania. Ruchy są bardziej ograniczone: trudno jest zginać i rozwiązać nogę do końca. Złącze jest zdeformowane i zwiększone objętości. Często występuje wystąpienie deformacji nogi Valgusa (w kształcie X) lub Varusa (O). Chód staje się niestabilny, przechodząc. W ciężkich przypadkach potrzebna jest laska lub kule.
Według naukowców, u 76% osób starszych, gonartroza występuje na radiogramach dolegliwości bólu na kolanach. Według statystyk kobiety częściej cierpią na chorobę, która jest związana z restrukturyzacją hormonalną po 45 latach.
Patogeneza artrozy stawów kolanowych
Wyróżnia się pierwotna i wtórna osteoarroza.
Pierwotna artroza:
- Chrząstka stawowa jest stale niszczona i aktualizowana, zwykle procesy te są zrównoważone. Wraz z wiekiem aktualizacja chrząstki zwalnia i zniszczenie, które nazywa się procesem degradacji lub zwyrodnienia, zaczyna dominować. Ważną rolę odgrywa waga osoby, ponieważ z ważeniem 70 kg na 20 kroków nosimy na każdym etapie 700 kg (70 kg x 10 kroków), a przy masie 120 kg na nogę stanowi 1200 kg. Dlatego słaba chrząstka zużywa się czasami szybciej;
- Należy pamiętać: staw otrzymuje składniki odżywcze i jest przywracane podczas poruszania się; Siedzący tryb życia zmniejsza procesy metaboliczne, a niezbędne elementy nie dociera do chrząstki;
- Istnieją kontrowersyjne dane dotyczące dziedzicznej roli w występowaniu choroby. Gdyby rodzice mieli artrozę, wzrasta prawdopodobieństwo jego wystąpienia u dzieci;
- Występuje z powodu autoimmunologicznego stanu zapalnego maziowego.
Wtórny artroza ma powód:
- Urazy (złamania, pęknięcie łąkotki i więzadło krzyżowe przedniego). Niestety u każdej osoby, niezależnie od wieku, szkody te prowadzą do nadmiernego obciążenia chrząstki. Złamanie wszelkich odcinków kości pokrytych chrząstką towarzyszy powstawanie nieprawidłowości - „kroki". W tej strefie pojawia się ścieranie podczas ruchu i powstaje artroza;
- Reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Königa (wyróżniające się chorobę zwyrodnieniową), konsekwencje ropnego stanu zapalnego w stawie (napędzanym) itp. ;
- regionalne naruszenia naczyń;
- Przewlekłe przestrzenie wysiękowe i bliznowe w stawie.
Z artrozą (osteoartrozą) oprócz postępującego niszczenia chrząstki, utraty jej właściwości elastyczności i amortyzacji, kości są stopniowo zaangażowane w proces. Pod obciążeniem wzdłuż krawędzi powstają punkty (egzostoza), które są błędnie uważane za „sole depozyty" - z klasycznym artrozą, nie występuje depozyt soli. Postępując, artroza nadal „je" chrząstkę. Następnie kość jest zdeformowana, występuje tam tworzenie torbieli, wpływa to na wszystkie struktury stawowe, a noga jest zakrzywiona.
Oprócz wewnętrznej lub zewnętrznej części kolana, artroza może wpływać na powierzchnie między rzepką a rowkiem interpisji kości udowej. Ta opcja nazywa się artrozą rzepno-femoralną.
Jego przyczyna z reguły staje się podwichnięciem, złamaniem lub lateralizacją rzepki.
Klasyfikacja i etapy rozwoju artrozy stawów kolanowych
Niezależnie od przyczyny występowania, wyróżnia się trzy etapy choroby:
- Etap I - wstępne przejawy. Charakteryzuje się pierwotnymi zmianami chrząstki hialiny. Nie ma to wpływu na struktury kości. W naczyniach wewnątrzkośnych i naczynia włosowate dopływ krwi jest zaburzony. Sucha powierzchnia chrząstki staje się i traci gładkość. Jeśli chorobie towarzyszy ciągłe zapalenie błony maziowej, rozwija się torbiel. Po znacznym obciążeniu stawu występują głupie bóle. Możliwe jest niewielkie obrzęk, który mija po odpoczynku. Nie ma deformacji.
- Etap II - Warstwa chrząstki jest ostro przerzedzona, aw miejscach jest całkowicie nieobecna. Osteofity pojawiają się wzdłuż krawędzi powierzchni stawowych. Jakościowe i ilościowe cechy płynu maziowego zmiany stawu - staje się grubsza, lepsza, co prowadzi do pogorszenia właściwości składników odżywczych i smarowania. Ból jest dłuższy i intensywny, często pojawia się kryzys podczas poruszania się. Istnieje niewielkie lub umiarkowane ograniczenie ruchów i niewielkie odkształcenie stawowe. Odbiór środków przeciwbólowych pomaga złagodzić ból.
- Etap III - Brak chrząstki na większości dotkniętych obszarów, ciężka stwardnienie (pieczęć) kości, wiele osteofitów i ostre zwężenie lub brak szczeliny stawowej. Bóle są prawie stałe, chód jest złamany. Mobilność jest ostro ograniczona, zauważalne jest odkształcenie stawu. NLPZ, fizjoterapia i inne standardowe metody leczenia są nieskuteczne.
W zależności od liczby dotkniętych stawów wyróżnia się jednoosobowe i obustronne gonartroza.
Powikłania artrozy stawów kolanowych
Najczęstszym powikłaniem stadium II i III jest zapalenie tenvagin wiodącej grupy mięśni bioder. Objawia to ból na wewnętrznej powierzchni stawu, który nasila się podczas ruchu. Powodem jest nierównowaga mięśni i deformacja. Wraz z przedłużonym spadkiem objętości ruchów rozwija się przykurcz. Ponadto często występuje zapalenie błony maziowej. Zaniedbana gonartroza wpływa na cały układ mięśniowo -szkieletowy, naruszając biomechanikę kolumny kręgosłupa i inne duże stawy kończyn dolnych. Może to prowadzić do przepukliny dysków międzykręgowych i zapalenia stawów innych stawów. Drugi staw kolanowy jest przeciążony (jeśli choroba jest jednowymiarowa), ponieważ pacjent oszczędza ból nogi, przenosząc wagę na inny, zdrowy.
Diagnoza artrozy stawów kolanowych
Diagnoza jest ustalana przez doktora traumatologa ortopedycznego, aw zdecydowanej większości przypadków występuje wystarczająco dużo badań i radiogramów stawu kolanowego w dwóch projekcjach (proste i boczne). Dane kliniczne i zdjęcia pozwalają określić stadium choroby.
We wczesnych stadiach choroby, z niewielkimi zmianami w tkance kostnej, badanie X -Bray nie jest tak cenne. Na tym etapie gonartroza można zdiagnozować za pomocą artroskopii. Dokładność metody jest bardzo wysoka, tylko jej inwazyjna natura i cena mogą się zatrzymać.
Ultradźwięki nie pozwala na wyraźną wizualizację zmian chrząstki stawowej i struktur wewnątrzczynnych. Za pomocą MRI możesz zidentyfikować zmiany w strukturach stawów kości, chrząstki i tkanki miękkiej z 85%, a także kości podchrzęstnej. Za pomocą scyntygrafii możesz ocenić aktywność metaboliczną tkanki kostnej okołowienkowej.
Zwiększona zawartość fosforu i wapnia w odwodnionym płynie maziowym jest dowodem na zniszczenie tkanki stawu stawu i akumulacji produktów degradacji. Zbadane również przez krew - ogólną analizę i szybkość osiadania czerwonych krwinek (ESR); Określono poziom fibrynogenu, mocznika i innych biochemicznych wskaźników krwi i moczu.
Leczenie artrozy stawów kolanowych
Konserwatywne - leki przeciwzapalne, środki przeciwbólowe, odpoczynek mięśni, naczyniowe, chondroprotektory, kompresy, kinesoterapia, ćwiczenia fizjoterapii, fizjocie, ortoza.
Mała -inwazyjna - blokada paratykularna (Novocaine + lek łagodzą ból i stan zapalny), wprowadzenie sztucznego smarowania do samego stawu, plazmolif.
Chirurgiczna -artroskopia (niska metoda leczenia patologii śródstalelowych i usuwania uszkodzonych struktur), endoprotetyka.
Metody konserwatywne są najbardziej skuteczne na początkowym stadium choroby. Przyczyniają się do zmniejszenia bólu i tymczasowego spowolnienia w zniszczeniu chrząstki. Na etapie II potrzebne są bardziej skuteczne metody. Wprowadzenie leków kwasowych hialuronowych do stawu leków służy do zmniejszenia tarcia i urazu chrząstki. Nie ma określonych danych dotyczących przywrócenia chrząstki, ale dobrze pasuje do powierzchni smarowania. „PRP-terapia" (plazmolifting) to wprowadzenie osocza wzbogaconego w staw kolanowy, który jest uzyskiwany z własnej krwi pacjenta poprzez wirowanie. Odżywia chrząstkę i przyczynia się do jej odbudowy, ponieważ płytki krwi autoplazmatycznej zawierają liczne czynniki wzrostu i cytokiny, które przyczyniają się do regeneracji uszkodzonych tkanek.
Endoprotetyka jest powszechną i skuteczną metodą leczenia ciężkiej gonartrozy, która pozwala zachować mobilność kończyny i możliwość utrzymania pełnego życia później. Jest to operacja wysokiego techu trwającego około półtorej godziny. W okresie pooperacyjnym konieczna jest przedłużająca się rehabilitacja i wspólny rozwój. Po 25-30 latach, kiedy sztuczny staw zużywa się, konieczne jest jego zastąpienie.
Prognoza. Zapobieganie
Musisz zrozumieć, że jeśli zaczęła się rozwijać artroza, należy go natychmiast leczyć. Jeśli należysz do grupy ryzyka tej choroby, możesz opóźnić początek, zaleca się to:
- zmniejszyć obciążenie stawu kolanowego;
- pływanie - woda usuwa ładunek;
- niezależnie masaż mięśni dolnej nogi i bioder;
- Unikaj hipotermii i przepracowania;
- Utrzymuj normalną wagę;
- porzucić palenie i alkohol;
- Kobiety noszą wygodne buty o niskim poziomie;
- angażować się w ćwiczenia fizjoterapii
Przed rozpoczęciem gimnastyki terapeutycznej musisz skonsultować się z lekarzem. Ćwiczenia są wykonywane w powolnym tempie. Jeśli ból lub dyskomfort występuje podczas gimnastyki, lekcję należy zatrzymać.
Należy zastosować tylko skuteczne leki. Guma, kompresy i inne metody ludowe, które nie działają w przyczynie choroby, są nieskuteczne, ale tylko pomagają odwrócić uwagę od bólu. Unikaj obrażeń i przeciążeń - skacz, noś ciężary, stań przez długi czas lub usiądź w niewygodnej pozycji. To przyspiesza postęp choroby.
Konieczne jest również zdiagnozowanie i leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów, chorób dny moczanowej i układu w czasie.
Prognozy zależy od etapu, w którym pacjent zwrócił się do lekarza, i właściwie trwająca terapia. Im szybciej zaczniesz kompetentne leczenie, tym większe szanse na uniknięcie operacji.